ادامه سیاست امنیتی جلوگیری از تجمعات؛ دربی تهران در اراک با حضور فقط ۴۳۰۰ هوادار برای هر تیم

چهره‌هایی مانند مهدی طارمی، محمد دادکان، امید عالیشاه، علی علی‌پور و افشین پیروانی پیش‌تر تایید کرده بودند که سیاست مقام‌های سیاسی‌‌ــ‌امنیتی، ایجاد حس تنفر از فوتبال در جامعه است

مهدی تاج، مسعود پزشکیان و احمد دنیامالی در ورزشگاه آزادی تهران، مارس ۲۰۲۵‌ــ ایرنا

مسئولان ورزشی و سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفته‌اند حساس‌ترین و پرمخاطب‌ترین مسابقه فوتبال در ایران میان پرسپولیس و استقلال را که به «دربی تهران» معروف است، در ورزشگاه کوچک اراک و با حضور تنها چهار هزار و ۳۰۰ تماشاگر برای هر تیم برگزار کنند.

این در حالی است که در شرایط طولانی کردن عامدانه روند بازسازی ورزشگاه ۸۰ هزار نفری آزادی، همچنان این امکان وجود داشت که دربی تهران در ورزشگاه‌های دیگری که بیش از ۵۰ هزار نفر ظرفیت دارند، مانند ورزشگاه نقش‌ جهان اصفهان، یادگار امام تبریز یا پارس شیراز، برگزار شود. حتی ورزشگاه ۲۵ هزارنفری امام‌رضای مشهد هم از نظر ظرفیت و زیرساخت‌ها نسبت به ورزشگاه اراک شرایط بهتری داشت و ورزشگاه ۳۰ هزارنفری تختی تهران نیز، در صورت اقدام به‌موقع برای کاشت چمن مناسب، برای میزبانی از دربی یکصدوششم تهران گزینه‌ای قابل‌قبول‌تر بود.

از سوی دیگر شورای تامین استان مرکزی در حالی اعلام کرده جمعا هشت هزار و ۶۰۰ تماشاگر می‌توانند برای تماشای دربی تهران در ورزشگاه خمینی اراک حضور داشته باشند که ظرفیت این ورزشگاه ۱۵ هزار تماشاگر است و مشخص نیست که چرا با فروش بلیت حدود نیمی از صندلی‌ها به هواداران فوتبال مخالفت شده است.

مهدی طارمی، ستاره و کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران، روز ۲۸ آبان تایید کرد که تعطیلی طولانی‌مدت ورزشگاه آزادی تهران، تصمیمی فنی یا عمرانی نیست و در نگرانی‌های امنیتی و ترس از تجمع معترضان به جمهوری اسلامی در یک مکان ریشه دارد. او با انتقادی بی‌سابقه از شرایط فوتبال ایران گفت: «بگذارید رک صحبت کنم. در این دوسه ساله، از بالا، از هرجا که شما فکر کنید، دارند فوتبال را در ذهن مردم خراب می‌کنند. مگر می‌شود دربی سپاهان‌‌ــ‌ذوب‌آهن دو هزار نفر بروند استادیوم؟ یا ورزشگاه آزادی را چهار سال درست نکنند تا استقلال و پرسپولیس بروند شهرقدس بازی کنند. چرا؟ چون ۵۰‌-۶۰ هزار نفر، ۱۰۰ هزار نفر یک جا جمع نشوند.»

طارمی در ادامه، با اشاره به کیفیت فاجعه‌بار زمین‌ها و روند تخریبی ورزشگاه‌های اصلی ایران، افزود: «اگر ایده این است، دنبال چه می‌گردید؟ فوتبال را خراب کنید؟ اوکی... نمی‌شود تراکتور هم چمنش خراب باشد. چهار، پنج تیم بزرگ را بگوییم چمنشان خراب است، که چه؟ جمع نشوند یک‌جا؟ نه! یک چیزی بدهید، یک چیزی بگیرید. مگر در زمین خراب می‌شود فوتبال بازی کرد؟ لیگمان را ببینید! چند زمین درست در کل لیگ داریم؟»

پیش از طارمی، محمد دادکان، رئیس سابق فدراسیون فوتبال ایران، هم دی‌ماه ۱۴۰۳ در گفتگویی ویدیویی تصریح کرد که به باور او، دلیل تداوم بسته ماندن درهای ورزشگاه آزادی، هراس مقام‌های جمهوری اسلامی از سر دادن شعار علیه مقام‌های نظام است.

دادکان گفت: «ورزشگاه آزادی دیگر برای جذب تماشاگر آماده نمی‌شود. محال است که دیگر ۸۰ تا ۹۰ هزار نفر را به آزادی راه بدهند. در نهایت هم برنامه‌شان این است که آن را به استادیوم ۱۰ هزار نفری تبدیل کنند. چون می‌گویند نباید جمعیت زیادی یک‌جا جمع شوند و احتمال دارد یکهو چیزی علیه ما بگویند که خوب نیست. چرا این‌قدر بازسازی را طول می‌دهند؟»

او سپس در جملاتی کنایه‌آمیز افزود: «مثلا اگر برای ورزشگاه آزادی خرج کنند، برای خرج‌های دیگر خارج ایران از کجا پول بیاورند؟ باید پول این ملت برود در جای دیگر خرج شود. مردم که به استادیوم و آرامش نیاز ندارند! حکومتی که می‌خواهد یا دنیا جنگ کند، می‌آید استادیوم و هتل بسازد؟»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

اکنون بنا بر اعلام شورای تامین استان مرکزی، از مجموع هشت هزار و ۶۰۰ بلیت موجود برای مسابقه روز جمعه ۱۴ آذر میان پرسپولیس و استقلال در اراک، هفت هزار بلیت برای هواداران مرد و هزار و ۶۰۰ بلیت نیز برای کل زنان هوادار پرسپولیس و استقلال در نظر گرفته شده است که نشان می‌دهد سهم زنان هوادار هر باشگاه از دربی معروف تهران، حتی به هزار صندلی هم نمی‌رسد.

احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان دولت مسعود پزشکیان، از زمان انتصاب در تابستان ۱۴۰۳، روند امنیتی‌سازی در ورزش و فوتبال ایران را تشدید کرده است. بنا بر اعلام او، درهای ورزشگاه آزادی تهران‌ــ تنها ورزشگاه بین‌المللی و استاندارد ایران که در دوره پهلوی ساخته شد‌ــ دست‌کم تا پایان سال ۱۴۰۵ به روی هواداران باز نخواهد شد.

سخنان افشاگرانه برخی بازیکنان و مدیران فوتبال ایران تاییدی بر واقعیتی غیررسمی است که هواداران، بازیکنان و حتی مجریان صداوسیما طی دو سال اخیر بارها به آن اشاره و تعطیلی آزادی را «تصمیمی امنیتی» توصیف کرده‌اند.

ورزشگاه آزادی که سال ۱۳۵۰ با فرمان محمدرضاشاه پهلوی و طی تنها ۱۷ ماه ساخته شد، دهه‌ها نماد افتخار ورزش ایران بود؛ مجموعه‌ای که هنگام بهره‌برداری جزو پنج ورزشگاه مدرن جهان محسوب می‌شد، اما همین میراث ملی در جمهوری اسلامی به بنایی فرسوده، محصور، پنهان و عملا تعطیل تبدیل شد.

بازسازی ورزشگاه آزادی از اردیبهشت ۱۴۰۰ آغاز شد، اما با وجود گذشت چهار سال و هفت ماه، همچنان به پایان نرسیده است. در این مدت، استقلال و پرسپولیس ناچار شده‌اند هفته‌ها و ماه‌ها در ورزشگاه قلعه‌حسن‌خان (شهرقدس) بازی کنند که فاقد زیرساخت‌ها و امکانات اولیه برای برگزاری مسابقات فوتبال است، کیفیت چمن آن پایین است و از همه مهم‌تر ظرفیت تنها هشت هزار تماشاگر دارد.

امید عالیشاه، کاپیتان پرسپولیس، شهریور امسال به خبرنگاران گفت: «کل فصل گذشته ورزشگاه آزادی را بازسازی کردید و الان هم در حال بازسازی هستید؟ هیچ‌کس نیست بگوید چه خبرتان است؟»

علی علی‌پور، دیگر مهاجم پرسپولیس نیز خطاب به هواداران معترض گفت: «به جای اعتراض به ما، بروید بپرسید چرا ورزشگاه آزادی را به ما نمی‌دهند؟»

بیشتر از فوتبال